با دلتنگی امواتمان در شب یلدا چه کنیم؟
تاریخ انتشار: ۳۰ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۳۴۰۷۰۸
همه لطف یلدا، به بودن در کنار عزیزانی است که دوستشان داریم، اما زندگی همیشه روی یک پاشنه نمیچرخد و یلدای امسال برای خیلیها به معنای یک قاب عکس و کلی خاطره از عزیزی است که از میان رفته و یلدای بدون او رنگ و بوی همیشگی را ندارد؛ یک تراژدی واقعی از قانون زندگی که چارهای برایش نیست جز تسلیم و رضایت به رضای خدا؛ اما واقعا چطور میتوانیم در چنین شب خاصی که اتفاقا با شب اموات تلاقی پیدا کرده، با دلتنگی عزیزانمان مواجه شویم و برای خود و همه آنهایی که به وجودمان دل بسته اند، شب بهتری را رقم بزنیم؟
سوگواری کنید، اما به وقت و اندازه
«فاطمه زنگنه» کارشناس روانشناسی میگوید: «دلتنگی بخشی از ذات انسان است و بیقراری در شبی مثل یلدا برای عزیزان از دست رفته که سالهای قبل، آنها را در کنار خود داشته ایم، اصلا چیز عجیبی نیست و حتی سوگواری هم میتواند التیام بخش باشد، البته به شرطی که این حال تداوم پیدا نکند، زیرا در غیراینصورت زنگ خطری جدی محسوب میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
قدر زندهها را بدانید
گاهی آنقدر در غم عزیز از دست رفته غرق میشویم که فراموش میکنیم هنوز بسیاری از عزیزانمان در قید حیات هستند که به ما نیاز دارند و باید هوایشان را داشته باشیم. کسانی که حتی میتوانند باعث آرامشمان شده و غم از دست دادن عزیزانمان را تسکین بخشند؛ پس قدر زندهها را بدانید و در چنین شب خاصی از آنها غافل نشوید.
کارشناس روانشناسی میگوید: «اگر مادر یا پدر از دست دادهاید، اگر داغ فرزند دیدهاید و یا در غم همسرتان همچنان سوگوارید، از وجود کسانی که بوی عزیز از دست رفته را میدهند، بینصیب نمانید. گاهی نشستن در کنار این افراد و در آغوش گرفتن آنها به قدری به آدم آرامش میدهد که دلتان میخواهد ساعتها در همان فضا بمانید، پس حتما این روش را امتحان کنید.»
بیشتربخوانید
دعای اموات در حق اهل زمین مستجاب میشود؟نگذارید تنهایی مثل خوره به جانتان بیفتد
زنگنه میگوید: «تنها ماندن چاره کار نیست؛ ما فرد داغدیده را از خلوت و تنهایی منع نمیکنیم، چون نیاز به تنهایی هم بخشی از سوگواری است، اما این نیز حد و حدودی دارد و نباید به گونهای باشد که فرد را به انزوا بکشاند، خصوصا اگر مدتی از فوت عزیزش گذشته باشد.»
تجربه نشان داده همانطور که حضور اقوام و دوستان در هنگام فوت عزیزان، تسلی بخش بازماندگان است، بیرون آمدن از غار تنهایی و پیوستن به جمع دوستان و اقوام هم هرچند ممکن است سخت باشد، اما میتواند آدم را از فضای اندوه و افسردگی دور کند. ضمن اینکه مواجهه با جای خالی عزیزان در دورهمیهایی که همیشه حضور داشته اند، بخشی از روند کنار آمدن با مرگ عزیزان است؛ پس دورهمی یلدا را از دست ندهید.
خاطراتتان را نشخوار نکنید
یاد کردن از اموات و مرور خاطرات عزیزانی که از دست داده ایم، اتفاقی کاملا طبیعی است که میتواند بهانهای هم برای خواندن فاتحه و دادن خیرات به نیت آنها باشد، اما غرق شدن در خاطرات گذشته میتواند آثار مخربی روی فرد بازمانده بگذارد و احساسات فرد را کاملا متزلزل کند. این را همه آنهایی میگویند که تجربه مرگ عزیزانشان را داشته و با مرور مداوم خاطرات دچار آسیب روحی و روانی شده اند.
زنگنه توضیح میدهد: «فکر کردن مداوم و نشخوار ذهنی خاطراتی که دیگر تکرار نمیشوند، ممکن است فرد را از پا درآورده و حتی او را تا افسردگی پیش ببرد، بنابراین حواستان به این مساله باشد تا باعث آزار خودتان نشوید؛ مثلا اگر میخواهید در شب یلدا از عزیزان از دست رفته یاد کنید، به جای تکرار مداوم خاطرات، به نیت او فاتحه و قرآن جمعی بخوانید تا ذهنتان به جای گشت و گذار در گذشته روی زمان حال و دیگر عزیزانتان متمرکز شود.»
برای اموات هدیه معنوی بفرستید
اگر عزیز از دست داده باشید، به خوبی میدانید که خواندن چند آیه از قرآن، ذکر صلوات و اذکار مختلف چقدر میتواند به قلبتان آرامش دهد؛ پس در چنین شبی با خواندن اذکار و سورههای توصیه شده همچون فاتحه، یس، صافات، تبارک، احزاب، آیت الکرسی، ۷ بار سوره قدر و … برای اموات خود هدیه معنوی بفرستید تا هم آنها را به فیض برسانید و هم خودتان به آرامش برسید. آیت الله بهجت همواره سفارش به خواندن فاتحه و قرائت قرآن برای درگذشتگان داشته و میگفتند: «برای اموات حمد و سوره بخوانید که در واقع نوعی تلفن کردن به آنها است!» پس سیمهای اتصالتان را برقرار کنید تا تسکینی باشد برای بیقراریهایتان در این یلدای متفاوت.
خیرات بدهید
خیرات دادن برای اموات مثل هدیه دادن به افراد زنده است که قبل از هرچیز خود فرد را ارضا میکند، پس اگر میخواهید با حال خوب به استقبال یلدا بروید و ضمیر ناخودآگاهتان را برای یلدای بدون او آماده کنید، برای عزیز از دست رفته خیرات بدهید. خیراتی به سبک یلدا که میتواند اموات را در این شب سهیم کند. مثلا بسته ارزاق برای نیازمندان، تهیه بستههای کوچکی از میوه و شکلات برای همسایه ها، یک ظرف کوچک از هرآنچه که خودمان میخوریم برای همسایه دیوار به دیوارمان یا یک ظرف شام و مخلفات خودمانی برای کارتن خواب محله، میتواند حالمان را خوب کند.
ضمن اینکه امواتمان نیز از آن بهره میبرند و در این شب جمعه یلدایی، چشم انتظار نمیمانند. امام صادق (ع) میفرمایند: «هر صدقهای که برای مرده داده میشود، فرشتهای آن را میگیرد، در طبقی از نور میگذارد، بر لب قبر میایستد و با صدای بلند میگوید:ای اهل قبور، درود بر شما، بگیرید این هدیه را که بستگانتان برای شما فرستاده اند.»
هریک از راهکارهای بالا به نوبه خود میتواند در مدیریت دلتنگیتان برای اموات اثرگذار باشد، اما فراموش نکنید که شاه کلید همه این ها، توکل است و ذکری توصیه شده در آیات و روایت؛ پس تا میتوانید زمزمه کنید: «الا به ذکر الله تطمئن القلوب …»
منبع: فارس
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردیمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: شب یلدا اموات دست رفته عزیز از دست برای اموات
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۴۰۷۰۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تغسیل اموات کنار آبانبار شیخ در طرشت
همشهری آنلاین - ثریا روزبهانی: حاج «رضا حسینمردی»، از اهالی قدیمی محله، میگوید: «وقتی کودک بودم دست مادرم را میگرفتم و از پلههای آبانبار پایین میرفتیم. آبانبار حدود ۴۰ پله زیر زمین قرار داشت. مردم از آب آن برای شستن امواتشان هم استفاده میکردند. مردهشورخانهای کنار آبانبار بود. آن زمان تعدادی از افراد محلی کنار بقعه دفن میشدند و همانجا مراسم تدفین آنها انجام میشد. بعدها مردهشورخانه را خراب کردند و آبانبار نیز زیر خاک مدفون شد.
قصههای خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
همچنین در این محله یک حمام قدیمی وجود داشت. اکنون بیش از ۷دهه از ساخت حمام مدرن و شیک محله طرشت توسط مرحوم «علی زارع»، یکی از ساکنان طرشت، میگذرد؛ حمامی که بعد از گذشت این سالیان هنوز سرپا و فعال است. حسینمردی درباره این حمام قدیمی میگوید: «از مسجد جامع امام حسن عسکری(ع) که ۸۰۰ سال قدمت دارد تا انتهای بلوار تیموری فعلی، همگی جزء زمینهای حاج علی ارباب بود. او یکی از ۴ ارباب طرشت و مرد خیری بود. گرمابه اصلی طرشت یا خزینه، جلو حسینیه طرشت بود که حالا به محلی برای پارک خودروها تبدیل شده است. با این حال، اگر زمین آن را حفر کنند، خزینه را خواهند دید. بعد از بین رفتن خزینه، مردم به گرمابه دیگری نیاز داشتند که حاج علی ارباب آن را ساخت؛ حمامی بسیار بزرگ، شیک و شهری که برایش دوش گذاشت و نمونهاش را کسی در آن دوران ندیده بود. جالب است بدانید استفاده از خزینه، سرانه داشت؛ یعنی هر کدام از اهالی با توجه به تعداد جمعیتشان باید گندم، جو یا باقلا میدادند. شخصی که هیزمها را رایگان از باغها برمیداشت، آتش حمام را روشن میکرد تا آب آن داغ شود.»
آب هم از قناتی تأمین میشد که بعد از ورود به یکی از ۴ آبانبار طرشت به خزینه سرازیر بود. از آن مهمتر چون حمام از ساروج ساخته شده بود اصلاً خرابی نداشت، برای همین اهالی پولی برای حمام در خزینه پرداخت نمیکردند و این موضوع خیلی به چشم میآمد. تیر ماه هر سال زمان خرمنکوبی یک نفر برای جمع کردن سرانه حمام به خانههای اهالی سر میزد و مقدار مشخصی از کشت آن سال آنها را در ازای استفاده یک سال از خزینه میگرفت. با ساخت گرمابه آسیا برخی اهالی از اینکه باید برای استحمام پول بدهند شاکی شدند و استفاده از دوش را هم نمیپسندیدند. چون قبلاً در خزینه جلو حسینیه، آقایان از غروب خورشید تا طلوع و خانمها از صبح زود تا مغرب میتوانستند از حمام استفاده کنند. همین شد که حاج علی ارباب در قسمت پایینی حمام، با خراب کردن ۳ دوش یک خزینه ساخت. اما به مرور و در سالهای ۵۰ اداره بهداشت استفاده از خزینه را قدغن کرد، چون آن زمان بیماریهای پوستی و کچلی شیوع پیدا کرده بود.»
کد خبر 845659 برچسبها هویت شهری تهران